28 aug 4 levenslessen die ik van het surfen heb geleerd
Het was al weer even geleden, maar de laatste tijd heb ik het plezier teruggevonden in het surfen en lig ik weer regelmatig in het water. Het zette mij aan het denken en ik realiseerde mij dat het surfen mij een aantal belangrijke levenslessen heeft gebracht. Best bijzonder! Ik ben dan ook heel dankbaar dat ik het surfen heb mogen ontdekken en nog steeds kan uitoefenen. De vier levenslessen op een rijtje:
1. Gaan wanneer ze er staan
Het is een bekend gezegde in de Nederlandse surf-scene: gaan wanneer ze er staan! De golven in Nederland zijn onvoorspelbaar en zeker niet elke dag aanwezig. Voor de gemiddelde surfer is “gaan wanneer ze er staan” daarom automatisch een soort levensmotto.
Maar het vertaalt zich ook naar de alledaagse dingen. Doe de dingen wanneer je ze wilt doen, schuif niet alles door naar later. Wachten op je pensioen voordat je de leuke dingen gaat doen zou zomaar kunnen betekenen dat je de leuke dingen nooit kunt doen. Je weet immers nooit hoe het loopt! De juiste tijd is nu, dus geniet nu het kan.
2. Wacht niet op de volgende golf
Volgens mij heb ik er al eens eerder over geschreven, maar ik kan het niet zo snel terug vinden. In het water heb ik snel de neiging om een set golven aan te zien komen en dan te denken: “Oh, ik wacht even op de volgende, die is vast beter”. Negen van de tien keer is dat echter niet zo en laat ik een mooie kans voor niets voorbij gaan.
We zijn zo snel geneigd om het gras aan de overkant groener in te schatten. De ene golf die toch nog iets mooier kan, of de kansen die misschien nog wel beter worden. Het heeft even geduurd, maar ik heb gelukkig op nog jonge leeftijd mogen ontdekken dat het echt niet altijd beter is om op de volgende golf te wachten. Door dat juist niet te doen heb ik prachtige avonturen beleefd, ben ik in Aruba terecht gekomen, ben ik wakker gemaakt door een kangoeroe in Australië en zag ik vorig jaar het Noorderlicht in de Lofoten! De les die ik er uit trek? Wacht niet op de volgende golf, maar grijp de kansen als ze er zijn!
3. Durf eens nee te zeggen!
Wellicht wat tegenstrijdig met de voorgaande punten, maar soms is het ook goed om eens nee te zeggen. Surfen is sinds het begin een enorme passie. Maar net als met de meeste passies komt en gaat ‘ie in vlagen. Er zijn dagen, weken, soms zelfs jaren dat de behoefte om te surfen compleet weg zakt. En in plaats van mij daar druk om te maken, heb ik geleerd om ook dat lekker te laten gaan en daar rust in te vinden. Dat betekent dus ook nee zeggen als vrienden willen dat ik mee ga terwijl ik er geen zin in heb.
Meer lezen? Ik schreef eerder over de kracht van het nee-zeggen!
In het dagelijkse leven gaat het precies zo. Soms voel je je niet lekker of heb je niet de juiste vibe. Door dan wel te gaan, wat dat dan ook mag zijn, gaat dan tegen je gevoel in. Ga je jezelf forceren, dan levert het vaak frustratie op of een gevoel van moeten en dat is zonde. Natuurlijk geldt dit niet altijd, maar af en toe nee zeggen is niet meer dan gezond!
4. Happiness is only real when shared
Alleen zijn; ik vind het werkelijk fantastisch. Het gebeurt niet vaak, maar als ik in mijn eentje kan surfen verdwijn ik echt even in mijn eigen wereld. Maar toen ik een aantal maanden achter elkaar alleen kon surfen begon er toch iets te kriebelen. Ik surfde fantastische golven, leerde nieuwe technieken en had ontmoetingen met dolfijnen, maar.. ik kon het met niemand delen! Ik moest mijn blijdschap kwijt, ik wilde het aan iemand vertellen, maar dat kon niet.
Ik herinner mij nog een surfsessie, vlak na mijn terugkomst in Nederland. De golven waren niets in vergelijking met een maand daarvoor en het lag vol met zwemmers, toeristen en surflessen. Maar toen ik een golf tot het strand af surfde, mijn tenen over de neus van mijn plank kon leggen én een prachtige turn maakte kon ik het gelijk delen met één van mijn beste vrienden. Sterker nog: hij had alles gezien en was net zo blij als ik met het resultaat! En wat was het fijn om die blijdschap met elkaar te delen! Christopher McCandless schreef het prachtig mooi in zijn dagboek voor zijn dood: “Happiness is only real when shared”. Het leven is zoveel leuker als je het deelt en met elkaar lacht. Durf de mensen om je heen aan te kijken en te begroeten. Deel je ontdekkingen en geluksmomenten, het maakt leven zoveel leuker.
Heb jij wel eens uit onverwachte hoek een mooie levensles geleerd? Laat het mij weten in de comments!
Een ex-pessimist, altijd druk en pas 32. Ik ben verslaafd aan het opdoen en delen van kennis. Ooit was ik surfer, later een backpacker, maar nu vooral een mens dat blij wordt van buiten zijn. Je leest hier meer over mij en mijn reis naar een leven in de buitenlucht.
Berna
— 5 jaar geledenOf je nu vaart op de golven of op de wind, als je je hart maar volgt en inderdaad, laat je leiden door wat op je pad komt. Fijne overpeinzingen Dylan en ik onderschrijf ze graag.
Rick
— 5 jaar geledenOf ik het bij het rechte eind heb, weet ik niet, maar m.i. veel mensen komen te weinig buiten. Sterker, als ik mensen zeg dat ik gemiddeld 8 kilometer per dag wandel c.q. hardloop (en dat over een heel jaar dus), dan zie je de vermoeidheid in hun ogen. Terwijl juist de beweging van de benen en de inname van zuurstof de hersenen aan het werk zetten (mijn creativiteit is groter na een wandeling) en de zorgen aan de kant zetten.
Wandelen kan ook een andere activiteit buiten zijn. Ik ben een ex-windsurfer, en niets fijner dan de wind het zeil te voelen strak trekken (en ook de spieren in mijn lijf) en dan over de golftoppen te schieten. Heb ik het bij het goede eind te stellen dat mensen de inspanning van het sporten, ook al is dat in lichte vorm zoals wandelen, niet (meer) willen? Het is makkelijker op je bank te zitten. Korte termijn.
Bij dat alles, ook in mijn werken en leven, geldt steeds: forceer niets. If it don’t fit, don’t force it.. Maar niets doen? Dat is niet het goede pad.
Affodil
— 5 jaar geledenIk surf alleen op het internet, maar dezelfde lessen heb ik in de afgelopen 65 jaren ook mogen oppikken op andere manieren.
En ik kan er nog een aan toevoegen: “go with the flow”. Ook op het droge. Als dingen niet gaan zoals je verwacht, gehoopt, gewild had: stribbel niet tegen. Het is vergooien van energie. Laat je voeren door de wind, uit welke hoek die ook zit en wacht het goeie moment af om in de volgende bel stijgwind te glijden. Kijk maar eens hoe een buizerd dat doet. Het éne moment hangt hij nog zo laag dat je de tekening van zijn veren met het blote oog kan zien, het volgende zit hij zo hoog dat je hem bijna niet meer ziet met een sterke kijker. En dat allemaal zonder één keer met de vleugles te klappen.
Dylan Haanappel
— 5 jaar geledenWat een fantastische aanvulling! Dankjewel! En de vergelijking met een buizerd is ook erg treffend. Wat we allemaal niet van de natuur kunnen leren..