Een van de meest gehoorde antwoorden op de vraag “Hoe gaat het?” is toch wel het eeuwenoude “druk”. Soms voorafgegaan door een “goed” of “prima”, maar drukte speelt de boventoon. Een aantal jaar terug stonden de haren in mijn nek al overeind voordat zo’n zin was afgemaakt. Maar wat blijkt, steeds vaker zeg ik zelf precies hetzelfde. En dat moet over zijn. Want druk? Je bent helemaal niet druk!

Voor zover ik mij kan herinneren heb ik altijd de neiging gehad om mijn week redelijk vol te plannen. Mijn interesses zijn heel breed en ik ben altijd wel in voor een nieuwe uitdaging. Naast mijn studies werkte ik fulltime, nam ik steeds meer verantwoordelijkheid op me en was ik niet bang voor wat vrijwilligerswerk. Tel daar een gezonde passie surfen, schrijven en ontwerpen bij op en je hebt een goed gevulde week. Hoewel het me heel veel heeft gebracht, is het ook ontzettend vermoeiend.

De laatste jaren probeer ik het daarom anders aan te pakken. Iets vaker nee-zeggen, meer tijd reserveren om een stapje terug te doen en af en toe een weekendje weg. Niet dat ik de hele week uit mijn neus zit te vreten, want ik heb nog meer dan genoeg te doen. Maar nu het studentenleven achter me ligt is het niet meer nodig om fulltime te werken naast het al drukke lesprogramma en heb ik er bewust voor gekozen maar 4 dagen in de week te werken. Mijn tijd naast werk vul ik een stuk bewuster en ik blijf wat vaker thuis. Het resultaat is een stuk meer overzicht, rust en ademruimte. En toch hoor ik mezelf continue zeggen dat ik druk ben!

Het is ook zo’n makkelijke uitweg: “Hoe gaat het met je, je lijkt zo gestrest?” > “Oh goed hoor, gewoon even druk.” Of: “Hey man, lang geleden!” > “Ja, druk druk.” En het ergste is, zolang ik mezelf blijf vertellen dat ik het druk heb, voelt dat ook zo. Eigenlijk neem ik mezelf continue in de maling. Hoewel ik meer tijd voor mezelf heb gecreëerd blijf ik mezelf op deze manier voorhouden dat dat eigenlijk niet zo is. En daar ben ik eigenlijk wel klaar mee. Want druk? Man, je bent helemaal niet druk!

Het is dan ook hoog tijd om mezelf écht wat meer rust te gunnen en dat hoofd van mij af en toe even een standje lager te zetten. Vanaf nu zul je me dus niet snel meer horen zeggen dat ik het druk heb. Ik weet zeker dat als dat eenmaal uit mijn systeem is de rust van zelf volgt. Maar waag het niet om me last-minute mee te vragen naar een avondje uit, want tja, druk druk druk!

Meer columns lezen? Je vindt ze hier. Benieuwd naar wat er nog meer gaat komen of word je net zo blij als ik van mooie natuurfoto’s? Volg dan de facebook-pagina.

Dylan Haanappel

Een ex-pessimist, altijd druk en pas 32. Ik ben verslaafd aan het opdoen en delen van kennis. Ooit was ik surfer, later een backpacker, maar nu vooral een mens dat blij wordt van buiten zijn. Je leest hier meer over mij en mijn reis naar een leven in de buitenlucht.