Duinen of dennenbos, ware liefde

Column: Verliefd op een ander

We zijn al jaren gelukkig samen en ik heb nooit getwijfeld aan onze toekomst. Ik voel me thuis bij haar en kan dan helemaal mijzelf zijn. Tot ik afgelopen week midden in de nacht wakker schrok en me realiseerde: ik ben verliefd op een ander!

We kennen allemaal wel het cliché verhaal van “boy meets girl”. De vlam die overslaat en de zekerheid dat je bij elkaar hoort. Zo gebeurde dat jaren terug ook bij ons. Ik was totaal niet op zoek en vond mijn eigen wereldje wel prima. Toen ik haar tegen het lijf liep wist ik echter gelijk dat ik al die tijd iets bijzonders gemist had. En dat zorgde voor veel geluk.

De eerste jaren waren schitterend. We woonden op fietsafstand van elkaar en zagen elkaar regelmatig.   Bij haar zijn voelde als thuiskomen. Als ik onrustig was, ergens over twijfelde of het leven even niet meer zag zitten vond ik bij haar de rust weer terug. Maar alles wordt normaal en zo ook mijn relatie met haar. Ik hield nog wel van haar, maar de zogenaamde vonk was verdwenen.

En daar was de ander. Ik ken haar al mijn hele leven, maar haar diversiteit en vaak woeste uiterlijk was mij nooit echt opgevallen. Hoe aantrekkelijk ze echt is besefte ik mij pas afgelopen week. Ik was net terug van een lange dag in de Noord-Hollandse duinen en voelde me buitengewoon gelukkig. De laatste jaren heb ik daar veel tijd doorgebracht en daar ben ik langzaam maar zeker in gaan zien hoe bijzonder ze is. Ik heb van haar leren houden en ik realiseerde mij deze week ineens: ik ben stapelverliefd op haar.

Gelukkig hoef ik niet tussen beide liefdes te kiezen. Her en der ontmoeten ze elkaar, maar ze gaan hun eigen weg. De één de rust zelve en vrij eentonig, de ander woest en stuivend, vol diversiteit. Mijn oude liefde, het dennenbos, en mijn nieuwe liefde, het duin. Wat ben ik blij dat jullie allebei mijn leven in zijn gewandeld. Althans, ik in die van jullie..

Meer lezen over mijn liefde voor de natuur?

2 Comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • Affodil
    — 5 jaar geleden

    Zo prachtig dat verkeerde been klaargezet! 🙂
    De waterkant hebben wij hier op loopafstand. Bos is ietsje verder, laten we zeggen op fietsafstand. En binnenkort weer naar één van “onze” eilanden: eerst hossen in de bossen, op weg naar het strand. Ik begrijp je helemaal!

    Beantwoorden

Exclusieve verhalen van onderweg en de meest bijzondere buitenplekjes ontvangen? Schrijf je in en ontvang zes keer per jaar een BuitenBriefje.