Het staat al even bovenaan de website: dylangaatnaarbuiten.nl stopt! Oftewel: ik stop met het schrijven van verhalen. Mijn hostingspakket, waar deze website op draait, loopt nog tot eind 2024, daarna gaat de website offline. Tijd voor een allerlaatste verhaal.

Maar liefst acht jaar geleden introduceerde ik Dylan gaat naar buiten. In december 2016 schreef ik één van mijn eerste verhalen: Waarom gaat Dylan naar buiten? Een kleine stukje uit dat verhaal:

Ik herwon mijn passie voor natuur en de drive om daar meer mee te doen. Mijn fascinatie voor bossen en het complexe systeem waar zij deel van uitmaken bracht me bij een opleiding in de natuurwetenschappen. Toen ik in september 2016 een baan als wisent-onderzoeker aannam voelde ik me ineens een heel stuk gelukkiger. Al snel merkte ik dat dat – naast dat het geweldig is om met het grootste landzoogdier van Europa te werken – vooral kwam omdat ik buiten was. […] Het was duidelijk: ik moet een levenlang naar buiten.

Die missie, een levenlang naar buiten, heeft me bijzonder veel gebracht. Van werken met wisenten tot wonen in het bos, en van nieuwe landen ontdekken tot duizenden bomen planten. Onderweg heb ik nieuwe vrienden leren kennen, mijn kennis enorm uitgebreid en mezelf beter leren kennen. Alles met z’n ups en downs natuurlijk, ook daar heb ik regelmatig over geschreven. Terugkijkend is het bizar wat ik allemaal heb meegemaakt en gedeeld.

Maar dat delen, dat kostte steeds meer energie. In het begin was het dé manier om mezelf naar buiten te krijgen. Het schrijven deed mijn creativiteit stromen, jullie reacties gaven me energie en het was een heerlijke uitlaatklep. Over de jaren heen veranderde dat. Mijn missie veranderde van “altijd buiten willen zijn” naar het zoeken van een gezonde balans binnen en buiten. Ik veranderde meerdere keren van baan, haalde energie uit nieuwe hobby’s en had minder tijd en inspiratie om te schrijven. De afgelopen jaren werd het meer een “moetje” dan iets waar ik energie van kreeg. Daarom heb ik de knoop doorgehakt en stop ik er mee.

Echt makkelijk was die keuze niet. Door de jaren heen heeft dit platform me veel gebracht. Elke keer dat iemand zich geinspireerd voelde om naar buiten te gaan of eindelijk een lastige knoop door te hakken door het lezen van mijn verhalen, dat was een waanzinnig gevoel. Toch kies ik er nu voor om los te laten. Mijn reis gaat door, maar wordt meer van mezelf. Heel erg bedankt voor alle lezers, volgers en lieve reacties de afgelopen jaren! Mocht je toch een beetje op de hoogte willen blijven, op instagram blijf ik voorlopig wel actief.

Dylan Haanappel

Een ex-pessimist, altijd druk en pas 32. Ik ben verslaafd aan het opdoen en delen van kennis. Ooit was ik surfer, later een backpacker, maar nu vooral een mens dat blij wordt van buiten zijn. Je leest hier meer over mij en mijn reis naar een leven in de buitenlucht.