
20 okt Jabba en de kapitein
In mij leeft een wezen dat het liefst de hele dag op de bank Netflix wil kijken, chips eten en verder nergens over na wil denken. Mijn innerlijke Jabba the Hutt, exclusief het kwaadaardige intergalactische smokkelkoning gedeelte en inclusief het vadsige “entertain mij, ik kom nooit meer van deze plek”- gedeelte. Naast Jabba is er ook nog een ander, laten we die voor het gemak maar even Captain Planet noemen, die niet kan stilzitten en een betere wereld wil; meer in harmonie met de natuur- en de natuurlijke ritmes wil leven. Als die laatste de overhand heeft, vindt de eerste het eigenlijk allemaal ook wel prima en verdwijnt naar de achtergrond. Captain Planet vond het dan ook een super goed idee toen Dylan appte: “zeg, als we tijdelijk verhuizen naar het bos, zullen we dan ook zero waste proberen. Minder afval en minder consumeren?”. “Woop woop!” riep Captain Planet en Jabba deed een dutje. De kapitein ging alvast grondig voorwerk doen en werd heel enthousiast van alle nieuwe ideeën, zag zichzelf al superdruk in de keuken dingen in weckpotten stoppen, uit dat ene kookboek dat ik nooit gebruik. Jabba lag nog een beetje te soezen en draaide zich een keertje om. Af en toe mompelde hij “veel werk” en “ peperduur”.
Toen ik gister boodschappen ging doen, werd hij langzaam wakker. Ik deed knoflooksaus in mijn mandje, shit hey hoe moet dat straks? En hoe doe ik dat met mayonaise, ga ik dat zelf maken van rauwe eieren, hoe lang blijft dat goed? Ik pakte in plastic gehulde falafelballetjes uit het schap, die kan ik straks wel zelf maken, maar waar zitten alle benodigde ingrediënten dan in verpakt? En mijn wattenschijfjes en wattenstaafjes, hoe ga ik dat doen? Allemaal niet onoverkoombaar, want er zijn verpakkingsvrije winkels, inspirerende blogs van mensen die ons voor zijn gegaan en volop DIY youtube filmpjes. We hoeven het wiel niet opnieuw uit te vinden, het zal alleen niet in een keer gaan. Het vergt nadenkwerk, tijd en handwerk. Ik hoef je denk ik niet te vertellen wat Jabba daar van vindt, hint: die ligt nu Lucifer te binge-watchen en roept af en toe “Hoe dan?!”.
De komende tijd zal ik in het kader van dat nieuwe avontuur ook af en toe wat voor “Dylan gaat naar buiten” schrijven. Tot dan!
Tot voor kort forens en kantoormens, nu masseur, beginnend natuurcoach, maar vooral een meisje van het duin. Een buitenspeler die meer wil leren over “de natuur” en steeds beter leert hoe leuk het is om te verdwalen. Eigenaar van Een portie aandacht.
Linda
— 7 jaar geledenLeuk!
En vegan mayo is supermakkelijk te maken en houd je langer goed. Kom maar in de leer : )
Marije
— 7 jaar geledenOehh, ik kom graag bij je in de leer : ). Vroeg me al af of er niet een vegan variant was.
Dylan
— 7 jaar geledenJaaa, leuk!