Zo’n vijf jaar geleden begon ik aan een nieuw avontuur. Een unieke reis die me gevormd heeft tot wie ik ben en wat ik doe. Het heeft me in contact gebracht met talloze bijzondere mensen en heeft m’n visie op het leven veranderd. Ik heb er hard voor moeten werken, maar ook immens van kunnen genieten. Nu is het tijd om de bladzijde om te slaan en me volledig te wijden aan het volgende hoofdstuk.

Ik heb het natuurlijk over het avontuur dat grafisch vormgeving heet. In 2011 begon ik compleet onwetend aan de opleiding Graphic Design, waar ik geheel volgens schema in 2015 van afstudeerde. Deze periode heeft me enorm veel bijgebracht en ik heb geweldige momenten mee mogen maken. Ik leerde mijn creativiteit en rusteloosheid toe te passen en kwijt te raken. Ik mocht stage lopen bij een geweldig bedrijf, waar ik nog altijd met een grote glimlach op terugkijk. (Dankjewel mannen!) Ook startte ik mijn eigen onderneming, mocht ik exposeren op plekken waar ik nog nooit van had gehoord en studeerde ik af met een hobby uit m’n kinderjaren: illustreren. Maar ook waren er momenten waarop ik twijfelde of ik de juiste weg was ingeslagen. Ik voelde me in een hokje geplaatst en teveel achter een computer zitten. Ik wilde mijn mouwen opstropen en meer écht doen.

Tijdens deze periode wist ik mijn continue pessimisme en oog voor problemen om te zetten in nieuwsgierigheid en de zoektocht naar oplossingen. Af van de “wat is de mensheid toch dom bezig” – mentaliteit en meer “wat kan ik doen om mijn bescheiden bijdrage te leveren?”. Mijn fascinatie voor natuur en haar complexe systemen leidde tot het inslaan van een nieuwe weg. Met een wellicht onrealistisch doel voor ogen begon ik aan een pad vol omwegen, heuvels en hindernissen. Ik moest én zou uiteindelijk professioneel met de natuur bezig zijn. Het hoe of wat was me niet duidelijk, maar dat gaf niet. Er gingen zoveel deuren voor me open, terwijl er bijna geen dicht gingen. Ik liep oa. mee als boomverzorger, deed onderzoek naar watermanagement in de Filipijnen en leerde een wiskundig model aan te passen om de ontwikkeling van bosbranden te simuleren.

Dit alles leidde uiteindelijk tot vandaag en het schrijven van dit stuk. Ik werk inmiddels in -en met- de natuur. Mijn werk omvat bizons, wilde paarden en prachtige bossen. Ik ben buiten, leer nieuwe, inspirerende mensen kennen en voel me op m’n plek. Maar ik ben er nog niet. Mijn master ben ik gestopt, maar wil en zal ik later nog afmaken. Ik heb een duidelijker doel voor ogen en ik weet dat het te bereiken is. Er zijn nog enorm veel deuren te openen en ik heb inmiddels de eerste klink al in mijn hand. Echter moet ik dan wel andere deuren (tijdelijk) achter me sluiten en loslaten.
Een eigen onderneming vergt veel tijd en energie, twee dingen absoluut noodzakelijk voor het volgen van een passie en het behalen van een doel. Ik ben een man van complete toewijding en streef altijd naar perfectie. Dat gaat echter lastig als zowel tijd als energie verdeeld moet worden over twee passies. Daarom heb ik besloten om Studio Sust. te beëindigen en tijdens dit nieuwe avontuur niet meer professioneel bezig te zijn met grafisch vormgeving. Een moeilijk, maar lang overwogen besluit. Het is echter geen definitief afscheid, eerder een “tot ziens”. Stiekem laat ik de deur op een kleine kier, terwijl ik nieuwe deuren volledig open.

Dylan Haanappel

Een ex-pessimist, altijd druk en pas 32. Ik ben verslaafd aan het opdoen en delen van kennis. Ooit was ik surfer, later een backpacker, maar nu vooral een mens dat blij wordt van buiten zijn. Je leest hier meer over mij en mijn reis naar een leven in de buitenlucht.