Een pareltje zo dicht bij de drukte van de stad

Ontdekkingen week 21 en 22 – 2017

Omdat deze weken weer volledig in het teken staan van mijn werk als bedrijfsleider kom ik iets minder toe aan zowel ontdekken als schrijven. Daarom deze keer twee weken aan ontdekkingen in één post. Gelukkig komt er toch af en toe iets leuks en nieuws op m’n pad, zo in het dagelijkse leven. Vaak is je ogen echt openen al genoeg.

Week 21 was ik voornamelijk in het Westbroekpark en daar komt toch regelmatig wat moois voorbij. Het is een bijzonder park met vooral veel gras. Het grote veld wordt regelmatig gebruikt door troepen ganzen, meeuwen en meerkoeten om te rusten en te eten. Maar ook rondom het gras is heel veel te beleven, in de rozentuin, op het water of tussen de bomen. Zo nam ik donderdagmiddag even pauze achter het huisje waaruit we werken en zag ik plots een heel klein vogeltje. Bij nadere inspectie blijken het er echter meer te zijn, veel meer. Ze waren wat onrustig aan het rondhuppelen vlak boven het water, druk bezig met het vangen van insectjes. Een prachtige troep staartmeesjes! Helaas was een foto maken vrij onmogelijk, dus die houden jullie van me te goed.
Op zaterdagmiddag was ik vrij en sprong ik even in een bootje om wat rond te dobberen in de zon. Tijdens m’n kleine tochtje kwam ik her en der een Fuut met jongen tegen, in totaal wel 5 keer. Telkens 1 op 1, vader/moeder met jongen. Zijn er lezers die toevallig weten of dit doorgaans vader of moeder is? Het is bovendien duidelijk het seizoen van nieuwe leven, want naast de Fuut kwam ik eenden-, ganzen- en meerkoeten-kleintjes tegen. Wat heerlijk om al dit nieuwe leven voorbij te zien komen!

Bij Waterkant roeibotenverhuur bootje huren
Vanuit het bootje Fuut spotten in Westbroekpark
Ergens deze week, ik weet even de dag niet meer, zagen we ook de andere kant van dit nieuwe leven: een meeuw had z’n oog laten vallen op een jonge meerkoet. De meeuw vloog rondjes om de meerkoeten heen en dacht af en toe z’n kans schoon te zien en dook snel naar beneden. De volwassen meerkoet was echter snel en wist telkens tussen de meeuw en de kleine te zwemmen. Een waanzinnig aanzicht en helaas voor de meeuw moest deze na een tiental minuten opgeven en ergens anders voedsel gaan zoeken.

De maandag daarop, week 22 dus alweer, ging ik met Menno naar de Japanse tuin. Dat op zich is al een nieuwe ontdekking! Al jaren zeggen we dat we de tuin gaan bezoeken, maar elk jaar zijn we net te laat. Voor de onwetenden: de tuin is slechts enkele weken per jaar geopend, dus je moet snel zijn. De tuin is prachtig opgezet en je voelt je er een ware Japanse keizer. Hoewel ik persoonlijk toch meer van de openbare, “wildere” natuur houd keken we ons ogen uit. Maar ook buiten de tuin is het hier goed vertoeven. Het meest van de tijd hebben we doorgebracht rondom de tuin en daar zagen we een prachtige gaai, twee eekhoorntjes -voor mij de eerste keer dat ik ze zo dicht bij huis zie!- en de eerste vlinders: een admiraalvlinder. Hoewel we het uiterlijk van deze vlinder allemaal kennen, moesten we wel even de naam op zoeken.

Mooie natuur in de Japanse tuin Den Haag
Ondanks de erg drukke weken, toch weer een aantal mooie ontdekkingen tussen de bedrijven door. Het mooiste vind ik dat, sinds ik op schrijf wat ik ontdek, ik ineens besef hoeveel het is! Hoewel er minder tijd is om de natuur in te trekken valt er zoveel te zien. Het enige dat nodig is is het openen van je ogen en een klein beetje de tijd nemen om goed om je heen te kijken. Alsof er een geheime schatkist voor je open gaat!

3 Comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • Marylou Van den Brande
    — 8 jaar geleden

    Een dagje in de natuur doet je met verwondering of bewondering ontdekken dat je toch zo weinig weet van planten of wat er rondkruipt of vliegt.

    Beantwoorden
  • Anoniem
    — 8 jaar geleden

    Een dagje in de natuur doet je met verwondering of bewondering ontdekken dat je toch zo weinig weet. van planten of al wat er rondloopt of vliegt

    Beantwoorden
  • Matroos Beek
    — 8 jaar geleden

    Zo is het Dylan. Herkenbaar. Ook ik heb weinig tijd, maar in de gestolen uren zie en ontdek ik zoveel meer.

    Beantwoorden

Exclusieve verhalen van onderweg en de meest bijzondere buitenplekjes ontvangen? Schrijf je in en ontvang zes keer per jaar een BuitenBriefje.